Volgende week trek ik een hele week het bos in. Alleen. Alleen?? Alleen.
“Waarom zou je dat doen?” Hoor ik je vragen. Waarom niet.
“Is dat niet heel saai, zo helemaal alleen?” Not at all.
“Alleen is toch maar alleen?” Integendeel. Alleen is immers ook al-één.
“Is dat dan niet veel leuker zo met z’n (op zijn minst) twee?" Ook. En toch. If you make friends with yourself, you will never be alone.
“Is dat dan niet heel egoïstisch zo alleen?” Je zou het ook zelfzorg kunnen noemen. En die komt uiteindelijk iedereen ten goede. My happiness is your happiness.
Alleen dus.
Gek hoe alleen zijn zo belangrijk is geworden. Hoe langer ik met mensen samen ben, hoe meer ik mijn alone time omarm.
“Ben je dan niet graag samen met mensen?” O jawel, heel graag zelfs. Maar om goed met mensen te kunnen samen zijn, moet ik goed met mezelf kunnen samen zijn. Om fijne connecties te kunnen hebben met mensen, moet ik eerst een fijne connectie met mezelf aangaan. Om diepe verbindingen te voelen,.. juist, you got it.
En dat kan ik dus het best alleen.
We zijn zo gefocuste op de ander: onze partner, onze kinderen, onze baas, ouders, collega’s, klanten, .. Wat hebben zij nodig van ons? Hoe kunnen we hen tot dienst zijn? Hoe dragen we bij tot hun verwachtingen, behoeften, geluk..?
We raken de verbinding met onszelf kwijt door zo met de ander bezig te zijn.
Als je vooral gericht bent op je buitenwereld, vaak omringd bent door mensen, opgeslorpt door to do’s, afgeleid door (social) media,.. hoe kun je dan nog gericht je eigen stem horen. Hoe kun je dan nog voelen wat jij nodig hebt, wat belangrijk is voor jou, wat jouw behoeften zijn, waar jij energie van krijgt, blij van wordt? Als je zo opgeslorpt bent door je omgeving en je daaraan aanpast, hoe kun je dan nog weten waar jouw grenzen liggen, wanneer jouw lichaam Stop zegt, voorkomen dat je je verliest in all of the above?
Af en toe moeten we eens resetten: disconnecteren van de buitenwereld om terug te kunnen connecteren met onze binnenwereld. Onze mind tot rust brengen om ons lichaam terug te voelen. Evenwicht brengen tussen onze to do’s en to needs.
Sommigen nemen een heerlijk bad of lezen een boek. Anderen gaan joggen of gaan shoppen. Ik, ik ga wandelen in de natuur. En het liefst in een bos. Niet alleen om de stilte en rust op te zoeken, urenlange wandelingen te maken en te connecteren met de/mijn natuur maar vooral om al-één te zijn met mezelf.
En jij? Hoe ziet jouw alone time er uit? Wat doe jij om te connecten met jezelf? Te herbronnen? Tot rust te komen? Jouw innerlijke stem terug te horen? Te voelen wat jij nodig hebt? Los te komen van de ratrace van het leven en terug te resetten?
For me now, I’m into (the) for-rest
Comments