Je kan niemand kwetsen.
Ik zeg het dikwijls, elke keer als ik mensen vertwijfeld hoor zeggen dat ze hun mening niet durven uit te spreken, hun eigen weg te gaan, te begrenzen.. omdat “ze bang zijn daarmee iemand te zullen kwetsen”. Als ik dan zeg dat je niemand kan kwetsen krijg ik vaak verbaasde blikken.
Want neen, je kan niemand kwetsen, je kan enkel een kwetsuur die daar al zat wakker maken.
De meeste (emotionele) kwetsuren en trauma’s lopen we op in onze kindertijd. Mama die niet onmiddellijk kwam troosten toen je lag te huilen: verlatingsangst. Papa die boos was als we hem stoorden met onze nieuwe zelfgemaakte tekening omdat hij het druk had: afwijzing. Een vriendinnetje dat je geheimpje dat je met haar deelde had doorverteld: verraad. Je zus die een groter stuk taart kreeg dan jij: onrecht. De juf die je voor een volle klas uitlachte omdat je een fout maakte: vernedering.
We dragen ze mee, die wonden, heel ons leven lang (zolang we ze niet helemaal geheeld hebben). En regelmatig worden ze weer wakker gemaakt.
Zie het als een blauwe plek. Stel dat je onhandig bent gebotst tegen een kast. Een grote pijnlijke blauwe plek op je bovenarm als gevolg. Diezelfde dag moet je naar een plaats waar veel mensen samen zijn (een feestje, concert, drukke winkel..). Verschillende keren loopt er iemand tegen je aan in die drukte waardoor die tegen je blauwe plek aanbotst. Auwtch. Telkens weer voel je diezelfde pijn van de gekneusde blauwe plek. Je zou iedereen die tegen je aanloopt kunnen beschuldigen dat die jou pijn doen, maar eigenlijk weet je dat dat niet waar is: die blauwe plek was er al en diegenen die er tegen aan lopen maken jou daar gewoon opnieuw van bewust.
Zo is het ook met emotionele pijn. De meeste mensen kwetsen niet maar botsen tegen een pijn die daar al zat. De meesten mensen maken je gewoon opnieuw bewust van een pijn die lang werd toegedekt.
Het heeft dus weinig zin anderen te beschuldigen dat ze je zouden gekwetst hebben. Wat zin heeft is onderzoeken wat nu juist pijn doet en daar verantwoordelijkheid voor nemen.
Zolang je immers zelf die pijn niet gaat helen, zal het iedere keer weer pijnlijk blijven wanneer die kwetsuur getriggerd wordt. Verantwoordelijkheid nemen betekent de trigger zien als een uitnodiging om deze keer wel aandacht te besteden aan die pijn.
Misschien is “iemand kwetsen” dan zelfs een kado: een (nieuwe) uitnodiging om de pijn nu eens echt te gaan doorvoelen. Tot ze geheeld is.
Dus neen, je kan geen mensen kwetsen. Je kan enkel een kwetsuur die daar al zat wakker maken.
Comments