Je zakt in de zetel na een weer veel te drukke dag, zak borrelnoten in je handen, zapper zapklaar. Na een half uur zappen grijp je naar de laatste borrelnoot. Heuh? Waar zijn die noten nou allemaal heen? Zonder je het zelf goed en wel besefte, at je de hele zak op. Zo afwezig was je, dat je niet doorhad dat je ‘m helemaal achtereen binnen schrokte. Het had evengoed een zak konijnenkeutels kunnen zijn..
We doen dit zoveel: onbewust door het leven gaan.
“waar zijn mijn sleutels nou alweer?” “wat kwam ik nu eigenlijk in de keuken doen?” “wat had ik nu weer gegeten gisterenmiddag?”
We hollen rollen vliegen stuiteren door ons leven, amper bewust van waar we mee bezig zijn. Kijken we uit naar een moment en eens we daar zijn, zijn we alweer bezig met het volgende moment.
Hoe kun je nu genieten van je dromen en verlangens als ze nooit echt bewust beleefd worden? Welke waarde hebben ze dan?
Zelfs de meest basic zaken zoals eten, slapen en bewegen doen we op automatische piloot:
We eten tot ons bord leeg is en gaan slapen na onze favo tv serie. Dat ons lichaam na driekwart bord liet verstaan dat het voldaan was, dat hebben we niet opgemerkt. Dat je na je serie eenmaal in bed niet makkelijk meer in slaap valt (daarnet in de zetel was dat nochtans geen probleem??) omdat je eigenlijk te laat ging slapen en je lichaam een tandje adrenaline bij moest steken om je van extra energie te voorzien..
Meestal wint ons hoofd het van ons lichaam: we luisteren en geven gevolg aan wat we willen/moeten en niet altijd aan wat goed is voor ons. Ons lichaam is een trouwe dienaar maar ook die gaat af en toe eens in staking. Als we telkens weer over onze grenzen heen gaan, laat het ons dat duidelijk voelen. We kunnen dit gevoel negeren, maar dit heeft uiteindelijk zijn consequenties. Trop est trop.
Je kunt je lichaam ook tegemoet komen, zorgen dat het niet eerst ziek, moe, gespannen moet worden voor je er naar gaat luisteren. Leren voelen hoe het met je communiceert: wat doet deugd, wat geeft energie, waar ga je van stralen, wanneer zegt het stop, waar word je moe van, wat klopt en is juist voor jou?
Dus, hoe vertelt jouw lichaam je wat het nodig heeft?
Comments