De Beatles maakten er een wereldsong mee, ook zij wisten al dat dit words of wisdom waren en dat “let it be” soms gewoon het beste is wat je kunt doen.
Wij zijn, zonder daar altijd bewust van te zijn, zo verstrengeld met onze gedachten, emoties en gevoelens; we zijn het zo gewoon ze te willen begrijpen, onderzoeken of controleren omdat we denken dat dit de manier is ze te neutraliseren of oplossingen te vinden. Het tegendeel is dikwijls waar: door steeds onze aandacht naar ze te laten glijden, geven we ze nog meer power en controleren ze ons nog meer. Het gevolg is dat wij ze nóg meer proberen te controleren door er nog meer tijd en aandacht aan te geven. Het wordt een onmogelijke strijd. Immers, daar waar we tegen vechten, geven we alleen nog maar meer aandacht met als gevolg dat het nog meer ruimte inneemt en dus nog moeilijker te neutraliseren is. We willen zo graag controleren wat ons controleert.
Stress komt o.a; doordat we niet accepteren wat is en verlangen naar wat niet is. Wat als we af en toe eens laten zijn: gewoon dat wat ons irriteert, bang maakt, zorgen baart of in de weg zit, laten zijn. Er niet al onze aandacht naar laten gaan en ook niet negeren of onderdrukken, maar er evengoed laten zijn als dat wat ons vrolijk maakt, rust brengt of vertrouwen geeft. Het ene is niet beter of slechter dan het andere. Het zijn twee (tegen)polen van dezelfde energie. Niks is enkel goed of fout en als we dat label al kunnen loslaten, wordt het een pak makkelijker hiermee om te gaan. Het is wat het is.
Betekent dit dat je daardoor wegkijkt van wat jouw aandacht wilt? Dat je negeert wat misschien wel belangrijk is en opgelost of aangepakt moet worden? Ook niet. Je geeft er gewoon niet continu al je aandacht aan.
“You can’t solve a problem with the same mind that created it” Meestal zit de oplossing van een probleem ook niet in het probleem zelf. Ken je dat gevoel: het ligt op het puntje van je tong, maar je kan er niet bij; het ontglipt jou steeds als je het probeert te pakken. En op het moment dat je het loslaat (ruimte geeft dus), komt het naar je toe: daar is je antwoord! Zo werkt het als je loslaat: je geeft ruimte het antwoord dat al aanwezig is (en jij nog niet ziet-omdat je in tunnelvisie zit) zich te laten zien. Dus geeft het ruimte, let it be. Geef ruimte aan iets wat jouw ruimte inneemt en step back af en toe.
So, there will be an answer, just let it be (en ga bijvoorbeeld een vrolijk liedje neuriën )
Comments